2024-06-29 terug naar Whitehorse.

Tijdens onze hike van gisteren moet ik geweldig geprikt zijn. Niet alleen op mijn armen maar ook in mijn nek, en onder mijn rechter oor en ondanks dat ik mijn broekspijpen in mijn kousen gestopt had, ook op mijn benen. Vandaag heb ik dus gesmeerd dat het een lieve lust was. Ik heb de ´dermovate' nu ook altijd binnen handbereik. Ijsklontjes willen ook wel eens helpen om de pijn te verlichten. Maar die heb ik niet altijd meteen ter beschikking.

Deze morgen konden we tijdens het ontbijt nog een laatste keer genieten van het zicht op Mt Martha Black. We pakten ons boeltje bijeen en reden rond half tien de Alaska Highway weer op, richting Whitehorse.
We stopten toch nog even in het VIC want daar moesten we toch weer langs. In Whitehorse aten we onze bokes op, op een bankje in de schaduw en deden we nog een paar noodzakelijke inkopen 😉.
In het VIC van Whitehorse kon ik alsnog de sticker van het VIC van Dawson City versieren. Ik ben nu dus in het bezit van 5 van de 6 stickers. Die 6de, daar heb ik geen recht op want daar zijn we niet geweest.
En toen ging het richting luchthaven. Frank checkte daar alvast hoe het morgen te werk zou gaan. Nu we ook dat weten zijn we gerust. Hoewel,…. Inchecken voor de KLM-vlucht was niet mogelijk. De eerste vlucht is een binnenlandse vlucht tussen Whitehorse en Vancouver. Voor de vlucht naar A'dam Schiphol kan er pas in Vancouver ingecheckt worden.

We verblijven deze laatste nacht in een huis dat deel uitmaakt van de ´Inn on the Lake'. Mooi gelegen langs het Lake Marsh.
Dat is toch nog een dikke 50 km van de luchthaven verwijderd. Onderweg hier heen spotten we nog een zwarte beer. Dat maakt ons totaal gespotte beren op 6 én 2 kariboes. Maar verder niets spectaculairs, geen bizons, geen moose, geen wolven, geen lynx, geen …. Maar wel de mooiste panorama's, vóór ons en achter ons.

Yukon, is een prachtig land, met veel beschermde natuur en met fijne mensen. De afstanden zijn groot en je moet écht graag autorijden om er ten volle van te genieten.
Yukon, dat is weer een gele stip 🟡 erbij op onze wereldkaart.