2016-06-10 Eigen kweek

Eerste oogst .... Mmmmm

2016-06-06 Crisis ook in Galicië

Het valt op dat op heel wat plaatsen gebouwen in de ruwbouw staan waarvan het gelijkvloers dichtgemetseld is om vandalisme te voorkomen. Soms zitten de ramen er al in.
Heel dikwijls gaat het ook om gezinswoningen.
Dit is het gevolg van de financiële crisis. De banken konden niet meer financieren en het geld was op.
De Spanjaarden wachten nu op betere tijden om hun droomhuis te kunnen afwerken.

2016-06-06 Wijn en vergezichten

Deze morgen, na een stevig ontbijt, trokken we naar een wijnmakerij. In deze streek van Spanje wordt bijna uitsluitend de albariño-druif geteeld. Deze druif geeft witte wijn. Afhankelijk van de reden waarvoor de wijn wordt geschonken wordt hij geserveerd na 9 maanden, 11 maanden of 3 tot 4 jaar rijping. Hij krijgt dan ook een verschillende naam ook al is dat dezelfde wijn.
Je ziet deze drie soorten van links naar rechts op de foto.

In de namiddag brachten wij een bezoek aan Moaña. Dat is één van de vele vissersdorpen langs de Galicische kust. Onderweg er naartoe stopten we in Bueu waar we in en familierestaurant een stoofpotje van staartvis en tarbot aten. Manmanman wat was dat lekker. Er zaten ook langoustines en kokkeltjes in (die heb ik wijselijk aan pa gegeven) ook patatjes en paprika's en tomaatjes en erwtjes. Het geheel werd doorgespoeld met een heerlijke fles frisse albariño. We hebben er in Moaña even van moeten bekomen op een bankje! :-)
Links op de foto met het vergezicht ligt Pontevedra. Dat is de stad die dichtst bij Meaña ligt, het dorp waar we gelogeerd zijn.
Dergelijke vergezichten vind je hier achter elke hoek, en voorbij elk bosje. Ze lijken allemaal wel wat op mekaar, maar het blijft telkens verbazen.

2016-06-05 A Illa de Arousa

In de namiddag trokken we naar de Illa de Arousa. Dat is een eiland in de Ría de Arousa. Deze is de grootste van de vier Spaanse fjorden. We vonden daar een fantastisch restaurant bij de haven. We aten octopus en zeebaars met een karafje wijn en mesterskoek en koffie toe. Voor de democratische prijs van 30 €.
Daarna gingen wij stappen in een natuurreservaat. Hier wordt naast gewandeld ook veel gebaad. Zowel in het water als in de zon. Weer een fijne dag met heel wat vitamine D.....

2016-06-05 Combarro deel 2

Deze voormiddag gingen we terug naar Combarro. Gisteren hoorden we dat er in het oude gedeelte van de stad een bloementapijt gelegd werd. Dus wij daarheen om dat te gaan bekijken.
Bleek dat bijna alle straatjes vol gelegd waren. Het bloementapijt wordt aangelegd ter gelegenheid van Corpus Cristi. De processie die daarvoor uitgaat loopt over dat tapijt het ganse dorp rond. Jammer dat er daarna niets meer van over blijft.
Gelukkig waren we daar nog vóór de processie vertrokken was. ;-)

2016-06-04 O Grove

In de namiddag trokken we naar de kusten van O Grove dat is een schiereiland. Het water is er heel zuiver. In de verschillende baaien vind je dan ook overal mosselbanken. De stranden zijn er heel toegankelijk en onwaarschijnlijk proper. Daar zorgen de zonnebaders zelf voor.
Bij A Lanzada hielden we onze gerenommeerde picknick met pepermolen en al!
Toen we nog even zaten na te genieten van de mooie zonsondergang vielen onze ogen op een school dolfijnen die daar langs gezwommen kwam. Er zijn foto's van, met het grote fototoestel en de telelens, maar daar moeten jullie nog even op wachten.....

2016-06-04 Combarro

Deze morgen trokken we naar Combarro, een stadje dat niet op de toeristische kaart vermeld staat. Het ligt net buiten het district.
Het werd ons aangeraden door de baas van het hotel.  Goed idee, bleek achteraf. Langs het strand zie je, de 'hórreos', de een naast de ander. Van op de wal zijn ze amper te zien omdat ze weggestopt zitten achter restaurantjes en de souvenierswinkeltjes.
Een hórreo is een typisch Gallicisch gebouwtje waar voorraden in opgeslagen werden. Doorgaans was dat graan maar dat konden ook andere dingen zijn. Ze staan hoog op pijlers van graniet zodat beesten er niet bij kunnen.

Het oude stadje heeft een gezellige wirwar van straatjes. Aan de huizen kon je zien hoe rijk de bewoners waren. Hoe meer graniet, hoe rijker! Wie zich het graniet niet kon veroorloven moest noodgedwongen zijn toevlucht nemen tot hout.
We zagen veel graniet. De bewoners van het stadje waren blijkbaar in goede doen.....

2016-06-02 Cabo Finisterre

Nadat de pelgrims in Santiago van alle zonden bevrijd waren, trokken ze naar Cabo Finisterre om zich aan de rand van de wereld in het water van de oceaan te wassen en daar hun stinkende kleren te verbranden.

Daarom volgden wij hun spoor.
De huidige stank van verbrande kunststoffen van schoenen en andere attributen is waarschijnlijk erger dan de stinkende zweetgeur die ze na enkele weken stappen kunnen verspreiden.

We zochten daarna naar de prachtige zandstranden die verscholen liggen tussen de kliffen. Pootje baden hoort daar natuurlijk ook bij.

2016-06-02 Naar het eind van de wereld

Omdat wij meestal niet de voorgeprogrammeerde routes volgen, vonden wij het ook niet nodig om het obligatoire bezoek te brengen aan de stad A Coruña, een heel eind noordwaarts van Santiago.
We hadden het van horen zeggen dat het toch niet echt de moeite was om zo ver te rijden, voor een bezoek aan een stad gelijkaardig aan Santiago.
Dus, trokken wij westwaarts naar 'Finisterre' het eind van de wereld. Dat was toch wat de Romeinen ervan dachten toen ze op het meest westelijke punt van Spanje arriveerden.
We hebben geen spijt van onze beslissing. De weg erheen was prachtig. Slingerend tussen de bossen en langs een ruige kust, kwamen we langs een windmolenpark en een hydro-elektrische centrale.
Het weer was schitterend. Niet te warm en volle zon.
Meer moet dat niet zijn! (dat blijft ons motto....)

2016-06-01 Grote dorst

Na de mis hadden we natuurlijk grote dorst!
De 'Estrella Galicia' is een fris plaatselijk biertje. Een goed pintje zonder veel pretentie!

2016-06-01 Santiago, dat wil zeggen: veel pelgrims

Je kan natuurlijk niet naar Santiago de Compostella gaan en niet de kathedraal bezoeken. Dat is hetzelfde alsof je naar Parijs zou gaan en er de Eiffeltoren niet gaan bekijken.
De 'Camino' is de naam van elk pad dat leidt naar Santiago.
Er zijn verschillende officieel erkende paden. Gisteren maakten we kennis met een stel Aussies die vertrokken waren in Porto en vandaag nog hun laatste 12 km af te leggen hadden. De mevrouw had er nu haar 14de 'camino' op zitten.
In de kathedraal wordt elke dag om 12 uur een mis opgedragen. De kathedraal zit dan ook telkens weer helemaal vol pelgrims. Als je een zitplaats wil bemachtigen moet je ten laatste tegen 11 uur daar zijn. Vandaag werd de mis voorgegaan door 9 pastoors waaronder een Koreaans priester die een hele groep Koreaanse pelgrims begeleidde. De gezangen worden door een nonneke geleid. Die heeft zulk een mooie zuivere stem, daar word je zowaar stil van.
Het hoofdkoor (want er zijn er verschillende natuurlijk) is een uitspatting van goud en weelde. Blijkbaar hebben in de loop der jaren heel wat pelgrims daarvoor hun centen achtergelaten.
Het grote wierookvat hing stil vandaag. Het wordt enkel nog ter gelegenheid van grote festiviteiten gebruikt. Vroeger was het de enige remedie tegen de stank die de pelgrims verspreidden.

2016-06-01 Mercado

In Santiago is er elke dag markt in een overdekte hall. Ze bestaat uit meerdere naast elkaar liggende gangen. Dit is de gang van de vis. Maar er is ook een gang met enkel vlees en één met enkel groenten en één met kledij en één met...... Alles kraaknet!