We aten pas laat onze lunch op een bankje langs de Yukon rivier. We maakten een eerste toertje in een vreselijk stoffige stad. De enige weg die geasfalteerd is, is de toegangsweg/doorgangsweg en al de rest van de straten in die stad zijn gewoon aangestampte aarde. Langs de huizen liggen wel 'boardwalks' dat zijn houten stoepen. Die vergemakkelijken het wandelen wel enigszins. Dat is naar het schijnt heel belangrijk voor als het regent want dan worden die straten één grote modderstroom. Nu het droog is waait vooral veel stoffig zand op.
In het VIC werd vanavond een geleide wandeling van anderhalf uur georganiseerd en daarvan hebben we dan ook geprofiteerd zodat we al meteen ondergedompeld werden in de beruchte geschiedenis van de stad. Ooit woonden hier 40.000 mensen, allemaal gelukszoekers, nu wonen er nog een 2000 tal die hoofdzakelijk van het toerisme leven.