We hadden geluk. Op de dag van de zonnewende, vandaag dus, vieren ze in noord Canada de dag van de 'Indigenous people' of van de 'First Nations people'. Dat geeft aanleiding tot allerlei festiviteiten zoals een 'arts and crafts' markt een enorme gratis BBQ voor iedereen. Dus ook voor ons. Gratis koffie en thee, en voor de kinderen ook gratis snoep (en dat eten ze véél). Terwijl we stonden aan te schuiven voor de BBQ waren die kinderen alvast volop aan het snoepen van suikerspin en allerlei andere zoetigheden. Het Canadees systeem van zelfbestuur is hier heel goed gelukt. De inwoners van Inuvik komen uit de twee belangrijkste inheemse groepen in de regio, de Gwich'in (betekent: de bewoner van) en de Inuvialuit, (betekent: echte mensen) maar er is ook een zeer omvangrijke niet-inheemse bevolking afkomstig uit vrijwel alle delen van de wereld. Ze zijn in totaal met om en bij de 3250.
De Inuvikers zijn héél vriendelijke mensen. Als ze je passeren groeten ze je écht gemeend met een 'hello' of een 'hey there'. Állemaal, ook de jongeren. Wij lopen wel eens op een kaartje te zoeken en ze bieden spontaan hulp aan bij het vinden van je bestemming. Niet dat dat hier moeilijk is want Inuvik mag dan wel een stad zijn, maar veel groter dan Gavere City is dat niet.
Deze middag gingen we aan een tafeltje zitten waar al 1 persoon zat. Dat was geen probleem. Plots kwamen nog enkele locals zich bij ons zetten. En na een 'where are you guys from' was het gesprek ineens vertrokken.
Bleek zelfs 'the Big Chief' te zijn met zijn zussen en een paar kozijntjes. Ze spreken over zichzelf als eskimo, (deze term mogen wíj niet meer gebruiken!…) en over 'the whites'. We praatten over eten, familie, gewoontes, leefomstandigheden en zo veel meer. We hebben uiteindelijk e-mail adressen uitgewisseld.
De middag werd afgesloten met dans en drums. We hadden het héél fijn vandaag. Zoveel beter dan weer een hele dag in de auto!….