De dag begon met een uitgebreid ontbijt. Raar, maar in Maritiem Canada (zo worden die eilanden aan de oostkust genoemd) krijg je geen kaas bij het ontbijt. Wat je wel krijgt zijn gebakken of gefrituurde aardappelblokjes en gebakken worstjes, en eitjes in allerlei uitvoeringen, maar geen kaas. 🧀 én zoet, vooral veel zoet.
We maakten daarna een wandelingetje in Charlottetown. Omdat het zondag is vandaag zijn ook alle kerken open. We bezochten er drie van de 14 die de stad rijk is.
1. Saint Paul's : een anglicaanse kerk, Church of Engeland
2. Saint Dunstan's : een katholieke kathedraal
3. Kirk of Saint Jame's: een presbyteriaanse kerk.
De meeste diensten startten om 10 u. We bezochten de kerken voor de dienst begon en die kerken zaten alle drie goed vol. Er wordt hier nog veel naar de kerk gegaan.
We maakten een praatje met een vrijwilliger van de Saint Jame's kerk. Die raadde ons aan om naar het natuurreservaat nabij het stadje Greenwich PEI (uiteraard niet in Engeland!) te gaan omdat je daar mooie uitgestippelde wandelingen kan maken. We hebben die man zijn raad opgevolgd. Dat was toch een driekwartier rijden vanuit Charlottetown. We maakten er 's morgens alvast een klein wandelingetje.
Toen zijn we op zoek gegaan om iets te eten. We kwamen terecht in The Holy Cow. Daar hebben we 'Poutins' (dat moet je op z'n Frans lezen) gegeten. Dat is naar het schijnt iets Canadees. - It's a Canadian thing - Nog nooit van gehoord …. dus dat hebben we dan maar besteld. In een diep bord worden frietjes gelegd met daarop geraspte kaas, daarop gebakken kip, overgoten met dikke papperige vleessaus en daar bovenop nog eens veenbessenconfituur. Ik heb nu al veel rare dingen gegeten, maar dit is toch wel de raarste combinatie van allemaal, maar …. het werkt wel!
Daarna zijn we teruggegaan naar dat natuurreservaat en hebben we de grote toer gewandeld. Goed voor zowat 7km. waaronder een heel deel vlonderpad dat over oneffen terrein loopt. Maar ook een vlotpad over Bowley Pond. Heel apart.
Terug in het hotel hebben we onszelf getrakteerd op een glaasje novascotiaanse wijn want op Prins Edward Eiland wordt niet echt goede wijn geteeld. We aten nog een hapje en nu ben ik aan het bloggen…. 😉
