De dag begon zoals gewoonlijk met ontbijt, niet op bed, maar in het restaurant even verder aan de overkant.
We hadden alles al ingepakt en in de auto geladen, dan konden we daarna ineens vertrekken. Toen scheen de zon nog, maar even later was die pret voorbij.
We hadden een rit van 210 km af te leggen. De Trans Canadian Highway blijft een vervelende weg. We wilden echter ook eerst nog even via Bonavista want daar waren op een klif in de zee de puffins - papegaaiduikers - te zIen.
We tikten Bonavista in Sygic in en wij daar dus naartoe. We moeten zeker heel mooie landschappen gepasseerd zijn, maar door de regen en soms weer wat mist leek alles weer grijs en triestig. Dat bleek uiteindelijk toch een ommetje te zijn van zowat 18O km. Bovendien was het terug beginnen regenen.
In King's Cove hebben we gepicknickt aan een overdekte picknicktafel. Zo hoefden we toch niet in de auto te eten.
Die flapperende vogeltjes hebben we in Bonavista wel gezien. Er zouden ook reusachtige ijsbergen te zien zijn, maar die moeten op enkele dagen weer weggedreven zijn.
We wilden dan ook nog via Elliston langs, zo'n 20 km verderop. Blijkbaar zou je die vogeltjes daar van nóg dichterbij kunnen bewonderen. Maar het is toen echt héél erg beginnen regenen én waaien. Het was ons geen longontsteking waard om van die vogels een kiekje van hooguit 3m dichterbij te kunnen nemen.
De secundaire wegen liggen er heel slecht bij. Soms zijn er diepe kuilen - potholes - waarvan sommige al een keer gevuld werden en die eigenlijk nog een vulbeurt zouden kunnen verdragen. Je ziet dan waarschuwingsborden langs de weg. Zo'n plakkaat is natuurlijk goedkoper dan een deel weg herstellen!… Dat herstellen gebeurt wel, maar de hoofdwegen krijgen blijkbaar de voorrang.
Rond half zeven zijn we dan in de Clarenville Inn aangekomen. We hebben ons wat opgefrist en om half acht zijn we gaan dineren. Laat ons zeggen dat we de voorbije dagen al beter gegeten hebben 🫤