Deze morgen hebben we ontbeten op onze kamer. Gewoon, koffie met een boterhammeke met confituur en wat yoghurt na. We hadden alle twee
geen zin in een uitgebreid ontbijt.
We laadden onze valiezen in de auto en vertrokken zuidwaarts. We legden nog het laatste deel af van de Cabot trail.
Btw: de Cabot trail is genoemd naar de Italiaanse ontdekkingsreiziger Giovanni Caboto die in 1497 de kust van Noord Amerika bereikte. Kwatongen beweren dat hij niet in Nova Scotia landde maar in Newfoundland. Wie zal het weten?
Hier en daar (of is het links of rechts?) hebben we toch maar weer eens gestopt om van prachtige panorama's langs de Cabot trail te genieten.
We arriveerden rond de middag in Sydney. Nee niet in Australië maar in Nova Scotia.
Dat is ook weer zoiets. Overal in Nova Scotia vind je namen van steden en dorpen die je ook in Engeland én Australië én Nieuw Zeeland terug vindt. Heel erg origineel waren die Engelse kolonisten indertijd blijkbaar niet. Ze benoemden de plaats waar ze zich vestigden gewoon naar de plaats waar ze vandaan kwamen in hun thuisland. Dat geldt ook voor de straatnamen. Naast Main street, zijn George street en Victoria street de meest voorkomende straatnamen in elke stad.
Sydney is de minst aangename stad waar we tot hiertoe langs kwamen.
Behalve de 'Boardwalk' langs de Sydney rivier is er in deze stad echt niks bijzonders. In de haven leggen vooral cruiseschepen aan die na een paar uur gelijk weer weg zijn want hier is écht niks te beleven. Een wandeling in de straten leerde ons dat er behoorlijk wat law firms zijn. Advocatenkantoren dus, wat doet vermoeden dat er toch heel wat handelsbedrijvigheid moet zijn.
Deze middag hebben we surf and turf gegeten op het dakterras van een Ierse pub. Vanavond aten we in ons hotel een Franse uiensoep. Kwestie van wat warm binnen te hebben.
Vandaag werden de kaartjes verstuurd.
Wie krijgt er het eerst eentje, én wanneer ?! Spannend…