De dag begon niet echt fameus. Toen we het hotel verlieten liepen we al in de motregen. En het is eigenlijk van de hele dag niet meer over gegaan. Integendeel, het is almaar erger geworden. Tot vanavond. Maar heel veel beter is het niet geworden behalve dat het niet meer nat was.
We gingen eerst langs bij het VIC waar een vriendelijke mevrouw ons vertelde wat we precies konden doen in Newfoundland binnen de periode dat we hier zijn en de plaatsen waar we langs komen. Je kon zien aan haar enthousiasme dat die mevrouw veel van haar eiland houdt.
We reden aanvankelijk langs een heel saaie weg. Gewoon 3 soms 4 baanvakken dwars door de bossen aangelegd zodat er eigenlijk van de omgeving niets te zien was. De hele tijd was het aan het miezeren. We kwamen plots zelfs in zware mist terecht waarbij we ons echt moesten concentreren op de lijnen op de grond om de weg te kunnen volgen. Heel jammer want uiteindelijk kwamen weer die mooie vergezichten opdoemen die nu alleen in alle mogelijke tinten grijs te zien waren. En iedereen weet ondertussen wel dat ik grijs verafschuw.
Er viel dus eigenlijk maar weinig te beleven op de 337 km die we vandaag moesten afleggen. Doorgaans stappen we eens uit om de omgeving eens goed te bekijken, of maken we zelfs ergens een kort wandelingske, kwestie van de benen eens te strekken. Maar dat zat er met die nattigheid en die mist niet meteen in. Dus, sjeesden we maar verder tot aan onze bestemming: Norris Point.
We waren een beetje moe van de inspanning vooral Frank dan. En voor we gingen dineren heeft hij toch gauw nog een powernapke gedaan. Ik heb daar bewondering voor. Die legt zich neer en 2 minuten daarna ligt die al te 'knurren'. Ik kan dat niet. Terwijl hij dat uiltje knapte, ben ik alvast begonnen aan deze blog.
We zijn dan om half acht gaan dineren in een restaurant in de buurt want de Inn waar we verblijven serveert zelf geen avondeten.
Ik ben er toch in geslaagd om hier en daar een mooi plaatje te schieten ook al zou het wel veel mooier geweest zijn met een streepje zon.
Maar kijk, het weer kunnen we niet kiezen. We nemen het zoals het komt en maken er het beste van.
Waar we nu verblijven zijn in de buurt heel mooie wandelroutes. Als het weer het toelaat 🤞 zouden we morgen toch een fikse wandeling willen gaan maken.
