We hoefden ons vandaag niet te haasten. We maakten ons dan ook op 't gemakske klaar. We kregen ontbijt bij Annie's. Dat is een restaurant op zo'n 5 minuutjes wandelen van het hotel. We waren dan ook ruim op tijd op de afspraakplaats van de ijsbergervaring die vlak naast dat restaurant lag, samen met een 20-tal andere ijsbergspotters.
Het weer was schitterend, zon, niet te warm, amper wind, kalme zee, de ideale omstandigheden voor een ijsbergsafari met een zodiak.
We werden allemaal dikke jassen aangemeten. En dan konden we na enige veiligheidsinstructies in de zodiak stappen. Twee gidsen loodsten ons van de ene enorme ijsberg naar de andere.
Zo'n ijsberg bestaat uit miljoenen liters bevroren en door de eeuwen heen opeengestapelde samengeperste sneeuw. Wat hier voorbijdrijft moet zo'n 10.000 jaar oud zijn. In de blauwe delen in zo'n ijsberg zijn door de hoge druk alle luchtbellen verdwenen.
De ijsbergen die in Twillingate te bewonderen zijn komen van de ijskap van Baffin Island, Groenland. Ze drijven mee met de Golfstroom voorbij Newfoundland en sommige drijven zo de baai binnen en blijven daar vastzitten. Zo'n ijsberg steekt amper 1/10 boven water. De ander 9/10 kan je niet zien. Hoe komt dat? Wel dat is eenvoudige fysica, die ik zelfs kan begrijpen. De dichtheid van ijs is 0,92 g/ml en die van water 1,0 g/ml (1,03 voor zout water). Dit betekent dat ijs 9/10, of 90 procent van de dichtheid van water heeft - en dus ligt 90 procent van de ijsberg onder het wateroppervlak.
Op één van de afgebrokkelde schotsen lag een zeehond te poseren alsof hij Claudia Schiffer was.
Er werden van die ijsbergen, maar ook van die ene zeehond, uiteraard enkele honderden foto's genomen….. 📷, 🤳!
We waren tegen half twaalf terug. We hadden in het restaurant gereserveerd tegen 13:00 u dus hadden we nog even tijd voor een ommetje in de buurt.
Na de lunch zijn we naar het uiterste puntje van het eiland gereden. In Crow Head staat een mooie vuurtoren, maar je kan er ook geweldige wandelingen maken. We kozen er eentje uit dat toch niet al te lang was. Het was wel een lastige met 120m hoogteverschil.
Deze avond hebben we in de eetkamer van de Inn een boterhammetje gegeten met een tasje koffie en een theetje, maar eerst hadden we een aperitiefje op onze kamer. En daarna hebben we onszelf getrakteerd op een potteke Häagen-Dazs ijs uit de supermarkt want de ijssalons zijn hier nog niet open.