We kregen vandaag weer het continental breakfast want we zaten nog in hetzelfde hotel als gisteren. We vulden de valiezen, laadden ze in de auto en, … bye bye St John's.
Het weer viel best mee hoewel de weer-app regen voorspeld had. Zon, beetje wind maar nogal frizzekes voor de tijd van 't jaar. De thermometer in de auto gaf aan dat het maar 7gr was. Het kwik kwam niet boven de 13gr vandaag.
Om half tien waren we de baan op. We werden in de ferryhaven in Argentia (nee, niet Argentina!) verwacht tegen drie uur. Als we daar rechtstreeks naartoe zouden rijden, zouden we daar tegen half twaalf al zijn want dat is maar (😏 maar…) 136 km ver. Als er geen ongelukken gebeuren, kan je er op rekenen dat je daar op anderhalf uur bent.
Dus stippelden we een route uit die ons eerst naar Cape St Mary's, helemaal in het uiterste puntje van Placentia (sorry, maar zo heet die streek hier!) zou voeren. Dat is een goede 120 km omweg. Dat was ineens een heel andere ervaring. De wegen zaten nog steeds vol met 'potholes' maar de omgeving zag er ineens heel anders uit. Veel minder bebost en dus veel meer grasland met hier en daar nog een boske.
En plots, daar was hij dan, een 'moose' een eland. Hij stond langs de kant van de weg te kijken alsof hij zeker wilde zijn dat hij kon oversteken.
Als je een eland langs de weg tegenkomt is het aangeraden om te stoppen. Die beesten zijn nogal onvoorspelbaar. Ze kunnen plots recht tegen je auto aanlopen. Een botsing met een moose is niet fraai want dat zijn grote beesten. Je vindt dan ook af en toe plakkaten langs de weg die vermelden hoeveel slachtoffers er al gevallen zijn door aanrijdingen met een eland. Maar die van deze morgen bleef netjes staan en ik kon er dan ook een mooi kiekje van maken. Hij maakte dan rechtsomkeer en sprintte weer het bosje in van waaruit hij gekomen was.
Moose: check ✅. Weer een vakje op het lijstje afgevinkt.
Even later kwamen we aan in Cape St Mary's Ecological Reserve. Daar broeden nu op een klif een van de grootste kolonies 'gannets' Jan-van-Genten van noord Amerika . Een 1,5 km wandeling leidt je naar die klif. Nog voor je ze kan zien, kan je ze horen en even later ook ruiken. Die beesten broeden daar al ettelijke decennia en ze laten daar natuurlijk ook massa's uitwerpselen achter. Dat stinkt vreselijk. Maar het gedartel van die vogels en het op en afvliegen en gekwetter maken dat je die stank eigenlijk niet zo erg vindt.
Gannet : check ✅ Nog een vakje afgevinkt.
Om half drie kwamen we aan de ferryhaven aan en tijdens de wachttijd om in te schepen hebben we onze bokes gegeten. Tegen 16:00u mochten we op de boot en om 17:15 u stipt voer de boot het zeegat uit.
We hebben een heel mooie kajuit in een waarschijnlijk splinternieuwe boot. De garage zijn nog heel proper, zonder olie en je kan zien dat er nog geen extra lekje verf nodig was.
De overtocht duurt goed 16u. Morgen rond 09:00 u rollen we uitgerust van de boot, Sydney NS binnen, richting Liscomb.