Toen we het koninklijk paleis verlieten wisten we niet echt wat ons nog te wachten stond. Onze gids voerde ons 15km buiten de stad naar wat wereldwijd bekend staat als 'The Killing Fields'.
Het Tuol Slengmuseum en de vele killing fields (onder andere Choeung Ek) zijn nog steeds de stille getuigen van de massamoorden die hebben plaatsgevonden tussen 1975 en 1979 onder het regime van Pol Pot.
Onze gids was 14 jaar toen hij samen met zijn familie uit Phnom Penh moest verhuizen naar het platte land om er te gaan 'boeren'.
Het verhaal dat hij vertelde blijft me beroeren. 5 leden van zijn familie, kwamen in die periode om. Zijn vader en grote broer werden vermoord. Zijn 2 zussen en zijn klein broertje stierven van honger.
In dit gebouw liggen duizenden schedels en beenderen van mensen die koudweg vermoord werden, simpelweg omdat ze in de stad woonden, of omdat het intellectuelen waren of enkel het feit dat ze een bril droegen, was al voldoende om geëxecuteerd te worden. Wie geen land bewerkte, en op die manier niet bijdroeg aan de gemeenschap en dat ook niet op die manier wenste te doen, werd simpelweg vermoord.
Ze werden in massagraven gegooid alsof het ongedierte was.
Nog steeds zijn niet alle graven opengelegd, en dat gaan ze nu ook niet meer doen.
Choeung Ek en ook de andere 'killing fields' worden nu beschouwd als de laatste rustplaats van de vele slachtoffers van het Rode Khmer-regime.
Als je meer wil weten over deze vreselijke periode in de Cambodjaanse geschiedenis, dan kan je dat hier vinden:
