Gisteren hebben we nog een wandelingetje gemaakt naat The Church. In die kerk is nu een brouwerij gevestigd. Frank heeft er het Church-bier gedronken en ik een Grand Pré wijntje, want hier worden ook de plaatselijke wijnen geschonken.
We verlieten deze morgen de statige villa na een ietwat speciaal ontbijt: voor elk een bordje met twee ronde toastjes met daarop gekonfijte ui, wat gepickelde kerstomaatjes en op elke toast een gepocheerd ei. Er lag ook nog een vierde sinaasappelpartje en een driehoekje, keiharde, niet te knabbelen watermeloen. 2 driehoekige toastjes met boter en een potteke met aardbeiencoulis…. Moet kunnen zeker !?
Terug op de kamer hebben we nog wat yoghurt gegeten.
Het miezerde terwijl we richting Truro reden. De weg slingert van het ene dorp naar het andere en gaat op en naar als een rollercoaster. Sommige klimmetjes zijn best pittig. Zelfs voor ervaren coureurs, flinke kuitenbijters.
In de omgeving van Truro in de Bay of Fundy, zou volgens onze reisgids een speciaal natuurverschijnsel te zien zijn. Ze noemen het hier 'the Tidal Bore'. Dat is een getijdengolf waarbij bij het binnenkomende tij een staande golf van water vormt die stroomopwaarts de smalle doorgang van de rivier of baai inloopt. Het is maar één enkele golf. Dat fenomeen voltrekt zich 2 keer per dag alleen bij vloed. 'Bore' is een Oudengelse afleiding van het Oudnoorse bare dat golf of deining betekent.
Wij wilden dat uiteraard ook wel eens zien. Er staan aan het TIC wat banken en typische houten zeteltjes voor de nieuwsgierigen die daar komen kijken. En idd om 15:18u. was ineens een golfje te zien dat zachtjes de baai binnengleed. Veel hoger dan 30cm kon die golf niet geweest zijn. In het beste geval kan hij 1m hoog worden. De vloed is daarna wel flink aangezwollen en tegen 16:48u was hij op z'n hoogst. Al bij al hebben wij hier niet echt iets speciaals gezien. Naar het schijnt is het bij springvloed wel een pak spectaculairder.
Foto 2 is die fameuze 'Bore'.
Deze middag hebben we in Truro bij 'The Nook & Cranny' fish and chips gegeten. De tomatensoep die we eerst aten stond stijf van de groeten. Er zat nogal wat basilicum en parmezaan in maar ze was su-per-lek-ker. Die fish and chips was volgens de reisgids, de specialiteit van dit restaurant.
Zo meteen maken we nog een wandelingetje in het Victoriapark vlakbij ons hotel.
