Het ontbijt was royaal met koffie, thee, verschillende kazen, confituren, brood, een omeletje,… alles van eigen kweek.
De weg naar Gori was een marteling voor onze chauffeur en ons busje. Blijkbaar zijn ze aan de weg al 7 jaar aan het werken en het einde is nog lang niet in zicht. Toen we uiteindelijk in Gori aankwamen was het al dik over de middag. Gori is de geboorteplaats van Stalin. De gids in het museum stond waarschijnlijk op uur, want ze ratelde aan een stuk door en leidde ons in sneltempo van de ene zaal vol foto's naar een andere zaal vol foto's. De stamboom van Stalin werd uitvoerig omschreven, maar zonder overzicht zegt dat niets. Het huisje waar hij opgroeide en de wagon waarin hij zich verplaatste konden ook bezocht worden.
Rond 15:30u kwamen we in Borjomi aan en toen kregen we 'een lichte lunch'. Ik vraag me af wat er bedoeld wordt met een gewone lunch, want van wat wij te eten kregen daarvan kan ik drie dagen leven!…. Na de lunch gingen we naar het zwembad. We hadden niet verwacht dat we eerst drie kwartier door een bos moesten stappen daarvoor. Het water van het openluchtbad komt van een thermische bron. Het is aangenaam van temperatuur, maar het stinkt zeven uren tegen de wind in. We moesten ook langs dezelfde weg weer terug. Ondertussen was het al behoorlijk laat geworden. Het avondmaal was 'iets' minder uitgebreid maar we hadden zeker meer dan genoeg.